.......... 

چند سخن از پائولو کوئیلو:

بی فهم اینکه به همه چیز و همه کس نیاز داریم، جنگ جویانی مغروریم و غرور ما سرانجام شکستمان می دهد؛ چرا که آن قدر از خود مطمئنیم که در میدان نبرد، چاله ها را نمی بینیم.

بی ایمانی، می تواند سبب باخت یک بازی در آستانه پیروزی شود.

بزرگ ترین دروغ جهان این است: در لحظه مشخصی از زندگی مان، اختیارمان را بر زندگی خود از دست می دهیم و از آن پس سرنوشت بر زندگی ما فرمانروا می شود.

هفت بار روح خویش را آزردم:

اولین بار زمانی بود که برای رسیدن به بلندمرتبگی خود را فروتن نشان می داد.

دومین بار آن هنگام بود که در مقابل فلج ها می لنگید.

سومین بار آن زمان که در انتخاب خویش بین آسان و سخت،آسان را برگزید.

چهارمین بار وقتی مرتکب گناهی شد، به خویش تسلی داد که دیگران هم گناه می کنند.

پنجمین بار آنگاه که به دلیل ضعف و ناتوانی از کاری سر باز زد و صبر را حمل بر قدرت و توانایی اش دانست.

ششمین بار که چهره ای زشت را تحقیر کرد، درحالیکه ندانست آن چهره یکی از نقاب های خودش است.

و هفتمین بار وقتی که زبان به مدح و ستایش گشود و انگاشت که فضیلت است.

جبران خلیل جبران